Terapi oldukça tuzlu olabiliyor… Herkes terapiye gidemeyince, biz de terapide duydukları ve kendilerine çok yardımcı olan şeyleri paylaşan o kişileri derledik! Buyurun ?
Kaynak: https://www.buzzfeed.com/dannicaramir…
1. “Terapistim, hislerimin ‘gerçek’ olmadığını anlamama yardımcı oldu…”
Hislerim gerçeklerin birer yansıması değil. Hislerim gelip geçici. Bu benim için çarpıcıydı.
2. “Hiçbir zaman direkt bir bağ kurabildiğim bir terapistim olmadı. Ancak söyledikleri birkaç şey aklımdan hiç çıkmadı…”
Bir keresinde boşanmamın ardından eski kocamın mutlu olmaması gerektiğini hissettiğimi söylemiştim. Terapistim ise mutlu olması gerektiğini çünkü bu sayede çocuklarımıza daha iyi bir baba olabileceğini söylemişti.
3. “Terapistim ilk söylediğinde günlerce sindiremediğim o söz: Hayatındaki tüm yetişkinler seni hayal kırıklığına uğratmış.”
4. “Son birkaç haftadır mental bakımdan ciddi bir savaş veriyordum. Terapistime nasıl hissettiğimden bahsediyordum…”
Bu noktada artık başıma gelen şeyleri aşmış olmam gerektiğini hissettiğimi söyledim. O ise ‘Bence harika ilerliyorsun. Onca şeyden sonra hala vazgeçmedin ve savaşmaya devam ediyorsun’ demişti. O an tam olarak bunu duymam gerekmişti.
5. “Anlayışlı olmak ve kapı paspası olmak arasında ince bir çizgi vardır. Bu sözler için hala minnettarım.”
6. “Ne zaman terapi esnasında ‘Bilmiyorum…’ desem, terapistim ‘Emin misin?’ diye sorardı…”
Daha sonra fark ettim ki, biliyorum ve bildiklerimi kendime saklıyorum. Şimdi ilişkilerimde daha iyi iletişim kuruyorum.
7. “Hiçbir zaman terapistimin sorduğu o soruyu unutmayacağım: Neden hala ölmüş insanları memnun etmek için uğraşıyorsun?”
8. “Bir gün terapistime ‘Kim benle neden arkadaş olmak istesin ki? Sıkıcı biriyim’ demiştim…”
O da ‘Bu senin kararın değil’ demişti.
9. “Bunu bana terapistim söyledi ve adeta aydınlandım: Narsistler, köpek balığı gibidir…”
Bir tanesi seni ısırdığında, diğerleri de kokunu alabilir.
10. “Bana ‘Bu normal değil’ demişti. Duyunca çok sıradan bir söz gibi gelebilir. Ancak yıllar boyunca hiçbir şeyde keyif almayarak yaşıyordum…”
Tanıdıklarım ve akrabalarım ise benim normal olduğumu, herkesin öyle hissettiğini ve bir şekilde yoluna girer, düzelir diyordu. Ancak terapistim bu durumun normal olmadığını söyledi. O zaman rahatladım. Normalimin bu olmadığına mutlu olmuştum.
11. “Doktoruma mutlu olduğumu ama mutlu olmak için hiçbir sebebim olmadığını söyledim…”
O da bana ‘Mutlu olmak için sebebe mi ihtiyacın var?’ dedi. Neden bilmiyorum ama bunu deyince fark ettim ki sadece mutlu olmak da mümkün.
12. “Ne yapman gerektiği hakkında endişelenmeyi bırak. Sen ne yapmak istiyorsun?”
13. “Hayatta kalmak için yapman gereken şeyi yapıyordun. Elinden geleni yaptın ve yapmaya da devam ediyorsun…”
Bunları duyduğum an hayatımın değiştiğini hissettim. Kendimi ve dünyayı artık farklı görüyorum.
14. “Tüm hayatım boyunca annem kendi travmalarını bana yükledi ve ben de bir şey dememesi için sesimi çıkarmadan hepsini kabul ettim…”
Terapistim bana ‘Annenin hislerinden sen sorumlu değilsin’ dedi. Hala aklımda.
15. “Bir keresinde bana ‘Sırf kırılgan hissediyorsun diye kırılgan değilsin’ demişti. Herhalde on yıl geçti üzerinden…”
Ancak ilk günkü etkisini koruyor.
